Zaburzenia lękowe

Rozpowszechnienie tych zaburzeń jest wysokie, w populacji ogólnej określa się je na 5-7%. U blisko 30% populacji objawy występują przynajmniej raz w ciągu życia.


Klasyfikacja zaburzeń (wg ICD-10):


Zaburzenia lękowe w postaci fobii (agorafobia, fobie społeczne, izolowane postaci fobii)

Inne zaburzenia lękowe (zaburzenia lękowe z napadami lęku, zaburzenia lękowe uogólnione, zaburzenia depresyjno-lekowe mieszane)

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw)

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne

Zaburzenia dyocjacyjne (konwersyjne)

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną – somatomorficzne

Inne zaburzenia nerwicowe (neurastenia, zespół depersonalizacji-derealizacji)


Zespół lęku napadowego


Lęk napadowy polega na występowaniu napadów paniki, które zaczynają się nagle, trwają krótko, mogą się pojawiać do kilkunastu razy na dobę.

Pacjenci przekonani, że zagraża im poważna choroba, typu zawał serca, zgłaszają się na pogotowie.

Jest to schorzenie przewlekłe, upośledzające codzienne funkcjonowanie.


Objawy napadu paniki:

  • uczucie bicia serca
  • drżenia
  • poty
  • utrudnienie oddychania
  • uczucie dławienia się
  • ból lub dyskomfort w klatce piersiowej
  • nudności
  • zawroty głowy obawa śmierci
  • uderzenia gorąca


Leczenie:


Podstawowa forma leczenia są leki przeciwdepresyjne. Leki powinny być przyjmowane od 6 miesięcy do 2 lat po uzyskaniu poprawy.


Neurastenia


Jest zaburzeniem przypominającym zespół przewlekłego zmęczenia. Jje podstawowy objaw to zmęczenie odczuwane przez pacjenta, które nie znika po odpoczynku. Spada koncentracja, pojawiają się bóle kończyn, bóle i zawroty głowy.